Εφημερίδα «Espresso»
(αναφορά στην εορτή του Τριεσπέρου που διοργάνωσε το ΥΣΕΕ, Σάββατο 4.1.2008), σελίδα 16
Oι πολυθεϊστές γιόρτασαν τα δικά τους "Χριστούγεννα"
Την ώρα που οι Χριστιανοί γιόρταζαν τη γέννηση του Χριστού, οι πολυθεϊστές το «έριχναν» στο Τριέσπερο. Για δέκατη συνεχή χρονιά οι Ελληνες πολυθεϊστές ή «εθνικοί» -όπως αυτοαποκαλούνται- γιόρτασαν το βράδυ της 21ης Δεκεμβρίου τα δικά τους «Χριστούγεννα». Το γνωστό από την αρχαιότητα Τριέσπερο είναι η γιορτή που έχει να κάνει με το χειμερινό ηλιοστάσιο, την αρχή της ετήσιας τροχιάς του ηλιακού δίσκου και τη γέννηση του ηλιόθεου Τριέσπερου Ηρακλή.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο φιλοσοφικό κέντρο «Εκατηβόλος», παρουσία πλήθους πολυθεϊστών, που είχαν κατακλύσει την αίθουσα προκειμένου να λάβουν μέρος στον εορτασμό.
Τμήμα του χώρου είχε μετατραπεί σε ιερό, με την ογκώδη πέτρινη τράπεζα στη μέση να αποτελεί κανονικό βωμό, σκεπασμένο με λουλούδια, καρπούς, προτομές θεών και δοχεία με κόκκινο κρασί. Δεξιά της δέσποζε ένας δίμετρος κλασικός κούρος και αριστερά ένα γυμνό από στολίδια φυσικό έλατο, που ήταν κι αυτό μέρος της διακόσμησης της τελετής.
Μόλις ξεκίνησε ο εορτασμός «ιερείς», ντυμένοι στα λευκά, άναψαν θυμίαμα και ένα μεγάλο τμήμα του χώρου καλύφτηκε από καπνό με έντονο άρωμα. Αμέσως ένας από τους «ιερείς» προσπάθησε να «ανοίξει» (όπως λένε οι πολυθεϊστές) δρόμο επικοινωνίας ανάμεσα στους συμμετέχοντες και τους «εθνικούς» θεούς, καλώντας τους να έλθουν ευμενείς και να συμμετάσχουν στον εορτασμό.
Ακολούθησαν λατρευτικοί ύμνοι προς την Αθηνά, τον Απόλλωνα, τον Ηλιο και τον Ηρακλή. Σε κάθε ύμνο μάλιστα ο «ιερέας» έριχνε στο βωμό σπονδές κόκκινου κρασιού και ανανέωνε τα θυμιάματα. Τελευταίος ύμνος ήταν εκείνος προς τον θεό Διόνυσο, η πιο εντυπωσιακή ίσως στιγμή του εορτασμού. Γύρω από το βωμό στάθηκαν μουσικοί με κρόταλα, τύμπανα, πνευστά και κιθάρα στα χέρια, ενώ ένας νεαρός λευκοντυμένος «ιερέας» άρχισε με εντυπωσιακή μουσική να απαγ [Μουσικοί με όργανα στα χεριά δίνουν ρυθμό στον νεαρό «ιερέα» που ψάλει τον ύμνο στο Διόνυσο. ] γγέλλει με πάθος τον ορφικό λατρευτικό ύμνο για «τον μεγάλο μυστηριακό θεό της εσωτερικής απελευθέρωσης». Λίγη ώρα αργότερα ο «ιερέας» που άνοιξε την τελετή ζήτησε από τους «πατρώους» θεούς και θεές να αυξάνουν το «ιερό φως» στους ευσεβείς, ώστε να τους προστατεύουν από κακά, πόνους και ασθένειες. Επειτα κάλεσε όλους τους παρευρισκόμενους να περάσουν από το βωμό, να πάρουν μία κόκκινη κορδέλα και να τη δέσουν στα κλαδιά του μικρού ελάτου, κάνοντας ταυτόχρονα μία ευχή για τους ίδιους και τους αγαπημένους τους. Τέλος, όπως κάθε πολυθεϊστική εορτή, έτσι και η συγκεκριμένη έκλεισε με το γνωστό συμπόσιο, όπου τα μέλη του Εκατηβόλου είχαν φροντίσει να υπάρχει άφθονο κρασί και πλούσια εδέσματα.
