Από τις 26 έως και τις 29 Αυγούστου του «2010» διεξήχθη στην Μπολώνια της Ιταλίας το 13ο «Παγκόσμιο Συνέδριο Εθνικών Θρησκειών» («World Congress of Ethnic Religions», WCER), το οποίο είχε ως θέμα του τα «αρχαία έθη στον σύγχρονο κόσμο» και οργανώθηκε από την ιταλική οργάνωση «Gentilitas - Spiritualita Italica» με την επικουρία των «Federazione Pagana», «Movimento Tradizionalista Romano» και «Associazione Traditionale Pietas».
Το «Παγκόσμιο Συνέδριο Εθνικών Θρησκειών», που ιδρύθηκε το 1998 στην Βίλνα της Λιθουανίας και η 7η διεξαγωγή του φιλοξενήθηκε στην Αθήνα το έτος 2004 από το «Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών», έχει ως σκοπό την υπεράσπιση των εθνικών αυτοχθόνων Θρησκειών και την καλλιέργεια μιας στενότερης συνεργασίας τους στα πλαίσια ενός κόσμου που στο μεγαλύτερο μέρος του ελέγχεται από τις λεγόμενες «αβρααμικές» Θρησκείες (Ιουδαϊσμό, Χριστιανισμό και Ισλαμισμό), των οποίων δυστυχώς η επιθετική, μονοθεϊστική αντίληψη και πράξη εκφεύγει του στενού θρησκευτικού ορίζοντα και περισφίγγει όλες σχεδόν τις σφαίρες της προσωπικής και δημόσιας ζωής.
Αυτό το 13ο «Παγκόσμιο Συνέδριο Εθνικών Θρησκειών» υπήρξε καθοριστικής σημασίας, καθώς τον Δεκέμβριο του 2009 ο πρόεδρός του Γιόνας Τρινκούνας (Jonas Trinkunas) της λιθουανικής οργάνωσης «Ρόμουβα» («Romuva») συμμετείχε στο «Παγκόσμιο Κοινοβούλιο των Θρησκειών» («Ρarliament of the World's Religions») που διεξήχθη στην Αυστραλία και κατόρθωσε να αλλάξει τον προσδιορισμό των αντιπροσωπευόμενων από το WCER ευρωπαϊκών Εθνικών Θρησκειών ως «αυτοχθόνων» Θρησκειών, στην κατηγορία δηλαδή των άλλων αυτοχθόνων Θρησκειών (λ.χ. Ινδιάνων) που δέχθηκαν καίρια πλήγματα από την χριστιανική βία, αλλά κατόρθωσαν να επιβιώσουν έστω και στην παρανομία επί πολύ καιρό και φυσικά, δεν αποτελούν ούτε αυθαίρετες «επανοικοδομήσεις» («reconstructions»), ούτε τμήμα των λεγομένων «νέων θρησκευτικών κινημάτων» (λ.χ. Wicca, Σαϊεντολογία, κ.λπ.) όπως βόλευε πολύ την πονηρή μονοθεϊστική προπαγάνδα.
Κάτω από αυτά τα νέα δεδομένα, και αφού η διεθνής δράση και σύνδεση του WCER έχει ούτως ή άλλως εξασφαλιστεί με την τακτική συμμετοχή του στην ανά τριετία «Διεθνή Συνδιάσκεψη και Συγκέντρωση των Πνευματικών Ηγεσιών» («International Conference and Gathering of the Elders»), που διοργανώνει στην Ινδία το δραστήριο «Διεθνές Κέντρο Πολιτισμικών Σπουδών» («International Center for Cultural Studies», ICCS) και η επόμενη, 4η κατά σειρά, θα διεξαχθεί τον Φεβρουάριο του 2012 σε συνδιοργάνωση με το WCER και το νοτιο-αμερικανικό «Εθνικό Συμβούλιο της Πνευματικής Ηγεσίας των Ιερών Μάγια, Ξίνκα και Γκαριφούνα» («National Council of Elders of the Sacred Maya, Xinca and Garifuna»), προτάθηκε η αποκλειστική εστίαση του WCER στον ευρωπαϊκό χώρο και αποφασίστηκε παμψηφεί η μετονομασία του σε «Ευρωπαϊκό Συνέδριο Εθνικών Θρησκειών» («European Congress of Ethnic Religions», ECER).
Μιλώντας προγενέστερα σε δημοσιογράφους, ο πρόεδρος Τρινκούνας είχε τονίσει: «έχοντας κληθεί (στο «Παγκόσμιο Κοινοβούλιο των Θρησκειών») να συμμετάσχω στο τμήμα των οργανώσεων αυτοχθόνων Θρησκειών παρουσίασα όχι μόνο τις θρησκευτικές δραστηριότητες της Ρόμουβα αλλά και ολόκληρου του WCER. Η ανεκτίμητη εμπειρία της συμμετοχής μας στο Κοινοβούλιο των Θρησκειών μετά από μόλις 10 χρόνια ύπαρξης του WCER με ενθάρρυνε να επανεξετάσω και να επαναπροσδιορίσω το όραμα και το πεδίο των δράσεών μας. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο θέλω να εξετάσουμε ξανά και να ορίσουμε διαφορετικά την αυτο-ονομασία μας. Στο έως τώρα WCER, δηλαδή Παγκόσμιο Συνέδριο Εθνικών Θρησκειών, υπάρχει μία λέξη για την οποία θα πρέπει να συζητήσουμε, την αλλαγή του "Παγκόσμιο" σε "Ευρωπαϊκό"».
Το Συνέδριο διεξήχθη σε μία αναγεννησιακή αίθουσα της παλαιότατης «Sala Museale del Barracano» με μία πλουσιότατη συμμετοχή τόσο σε αριθμό συνέδρων όσο και σε αντιπροσωπεύσεις χωρών. Εκπροσωπήθηκαν συνολικά 18 χώρες, και συγκεκριμένα οι Ιταλία, Ελλάδα, Λιθουανία, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Νορβηγία, Τσεχία, Ουγγαρία, Ελβετία, Ινδία, Λεττονία, Ρωσία, Αγγλία, Η.Π.Α., Ουκρανία, Πολωνία και Πορτογαλία, ενώ στον ελληνορωμαϊκό χώρο έγιναν αρκετές συζητήσεις για καλλιέργεια μιας ιδιαίτερης συμμαχίας των βορειο-μεσογειακών οργανώσεων, πάντοτε στα πλαίσια του πρώην WCER και νυν ECER.
Από την ομιλία του εκπροσώπου της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας αναδημοσιεύουμε εδώ ένα περιεκτικό απόσπασμα:
«Ναι, έχουμε στην Ελλάδα ακόμα μακρύ δρόμο να διαβούμε και πολλές μάχες ακόμα να δώσουμε. Θα θέλαμε ωστόσο να δούμε το ECER να δείχνει, από εδώ και πέρα, έναν ανάλογα μαχητικό ρόλο στο ευρωπαϊκό επίπεδο. Θα πρέπει επιτέλους να το αλλάξουμε από μία χαλαρή συσπείρωση ομάδων εθνικών, των οποίων οι εκπρόσωποι συναντιούνται κάθε χρόνο για να δουν κατά πόσο γέρασε ο καθένας τους, σε μια αποφασισμένη οντότητα που θα πολεμάει μέσα από δελτία τύπου, επιστολές διαμαρτυρίας, ακόμα μάλιστα και μέσα από δημόσιες διαμαρτυρίες για την αξιοπρέπεια και τα νομικά δικαιώματα των εθνικών Θρησκειών, άσχετα από τις καλύτερες ή χειρότερες συνθήκες που το κάθε κράτος χωριστά παρέχει στους μη χριστιανούς, μη ιουδαίους και μη μωαμεθανούς πολίτες του. Πληροφορήθηκα πρόσφατα ότι ένας εθνικός λατρευτικός χώρος στην Ρωσία υπέστη βεβήλωση και ο ιερέας του δάρθηκε τόσο άγρια ώστε έχασε ένα μάτι του. Στο εξής, τέτοια γεγονότα δεν θα πρέπει να μένουν δίχως ισχυρές διαμαρτυρίες από την πλευρά μας».
«Και ένα τελικό πράγμα που πρέπει να τονίζουμε: όλοι προφανώς γνωρίζετε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση σύμφωνα με το άρθρο 17 της Συνθήκης της Λισαβόνας προβαίνει σε ετήσιες διαβουλεύσεις με την ηγεσία των Ευρωπαϊκών Θρησκειών και, ως κοσμικό πολιτικό σώμα, συναντήθηκε τον Ιούλιο με 24 επίσκοπους, αρχι-ραβίνους και μουφτήδες, καθώς και με τους ηγέτες των αγαπητών μας ινδουϊστικών και σιχ κοινοτήτων. Μετά από την συνάντηση όμως, και με πίεση από το κράτος του Βελγίου, η Ευρωπαϊκή Ένωση ανακοίνωσε μία πανομοιότυπη διαβούλευση με τους άθεους και τους Ελευθεροτέκτονες, που έχει προγραμματιστεί για τις 15 Οκτωβρίου. Γιατί άραγε δεν έχουμε πετύχει μία τέτοια διαβούλευση και για εμάς, τις εθνικές και αυτόχθονες Θρησκείες της Ευρώπης; Απλώς επειδή μέχρι τώρα συμπεριφερόμασταν σαν και οι ίδιοι να μην είχαμε πειστεί ακόμα ότι έχουμε το δικαίωμα να υπάρχουμε στην ΔΙΚΗ ΜΑΣ ήπειρο».
«Εκ μέρους λοιπόν του Υπάτου Συμβουλίου των Ελλήνων Εθνικών, αγαπητά αδέλφια, σας καλώ σε συνεχή διεκδικητική δράση. Για το δικαίωμα των εθνικών και αυτοχθόνων Θρησκειών της Ευρώπης να υπάρχουν, να εξαπλώνονται και να ευημερούν».
Μ. Ψ.
H Ιδρυτική Διακήρυξη του «Παγκοσμίου Συνεδρίου Εθνικών Θρησκειών»
Εμείς, οι σύνεδροι του Παγκοσμίου Συνεδρίου Εθνικών Θρησκειών, το οποίο διοργανώθηκε στη Βίλνα της Λιθουανίας από 20 έως 24 Ιουνίου 1998, συγκεντρωθήκαμε για να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας προς όλες τις εθνικές, αυτόχθονες, ιθαγενείς και / ή παραδοσιακές θρησκείες της Ευρώπης και των λοιπών ηπείρων του πλανήτη.
Όλες οι πολιτισμικές μορφές και όλες οι αυτόχθονες θρησκείες και πίστεις πρέπει να χαίρουν ίσο βαθμό εκτιμήσεως και σεβασμού. Κάθε περιοχή και κάθε έθνος έχουν τις ιδιαίτερες τοπικές τους παραδόσεις (αυτόχθων θρησκεία, κοσμοαντίληψη, μυθολογία, έθιμα κ.ά.) οι οποίες εκφράζουν την αγάπη του κάθε έθνους για τον τόπο και την Ιστορία του και καλλιεργούν τον σεβασμό προς την ιερότητα κάθε μορφής ζωής και προς τη θειότητα της Φύσεως. Όπως ακριβώς η Φύση επιβιώνει μέσω μίας ευρείας ποικιλίας των ειδών, έτσι και η ανθρωπότητα πρέπει ν' αφήνεται ν' αναπτύσσει ελεύθερα και δίχως παρεμβάσεις μία ευρεία ποικιλία πολιτισμικών εκφράσεών της.
Συμφώνως προς τις αρχαίες και παραδοσιακές αντιλήψεις μας, η Γη και ολόκληρη η πάνω της δημιουργία πρέπει να τιμάται και να προστατεύεται. Από την πλευρά μας, ως άνθρωποι, οφείλουμε ν' ανακαλύψουμε την συγκεκριμένη θέση μας μέσα στο δίχτυ της ζωής και όχι έξω από αυτό ή ξεχωριστά από την υπόλοιπη δημιουργία.
Όλοι οι σύνεδροι μοιραζόμαστε μία κοινή αντίληψη της πραγματικής θέσεώς μας μέσα στον κόσμο, η οποία αντίληψη βασίζεται σε μία κοινή ιστορική εμπειρία αν και κάποτε αυτή υπήρξε ιστορία καταπιέσεως και μισαλλοδοξίας. Οι εθνικές και / ή «παγανιστικές» θρησκείες έχουν υποστεί στο παρελθόν φρικτά τραύματα και καταστροφές από θρησκείες που διατείνονται ότι τάχα κατέχουν την μοναδική αλήθεια, όταν το δικό μας ευκταίο δεν υπήρξε άλλο από το να ζούμε σε ειρήνη και αρμονία και να επιδιώκουμε τη συνεργασία με τους ακολουθούντες διαφορετικές προς εμάς θρησκείες, βιοθεωρίες και πίστεις.
Θεωρούμε ότι η ανατολή μίας καινούργιας χρονικής περιόδου προσωπικής και διανοητικής ελευθερίας, αλλά και πανανθρώπινης ανταλλαγής απόψεων και πληροφοριών, μάς προσφέρει επιτέλους την δυνατότητα μίας νέας επιστροφής στις ιδιαίτερες δικές μας αυτόχθονες πνευματικές ρίζες για να επαναδιεκδικήσουμε την θρησκευτική μας κληρονομιά. Είμαστε λάτρεις της Φύσεως, όπως ακριβώς ήταν και το σύνολο του ανθρωπίνου είδους, τουλάχιστον στο 96% της διαρκείας της Ιστορίας του.
Οι αληθινές αυτόχθονες θρησκείες μπορούν να μάς προσφέρουν φιλότητα και σεβασμό προς όλα όσα βλέπουμε και αισθανόμαστε γύρω μας, καθώς και ανοχή προς όλες τις μορφές λατρείας που προάγουν την συναισθηματική ειλικρίνεια, την καθαρότητα των σκέψεων και την ευγενή σχέση της κάθε στιγμής της ζωής μας προς πάν ό, τι υπάρχει και ζει.
Ας είμαστε λοιπόν υπερήφανοι για τις αναγεννηθείσες Εθνικές μας Θρησκείες και για την ιδιαίτερη οικουμενικότητά μας που παροτρύνει τους ανθρώπους να μην παραμένουν άλλο κλεισμένοι μέσα σε τείχη μίσους και φθόνου εναντίον εκείνων που βρίσκονται εκτός των συγκεκριμένων τειχών. Ας σπάσουμε όλα αυτά τα τείχη διευρύνοντας τον οπτικό ορίζοντα και την θέαση του ανθρωπίνου είδους.
Ιδρύσαμε σήμερα το «World Congress of Ethnic Religions» (W.C.E.R.. Παγκόσμιο Συνέδριο Εθνικών Θρησκειών), με σκοπό την βοήθεια όλων των εθνικών θρησκευτικών ομάδων και κινήσεων να επιβιώσουν και ν' αλληλοϋποστηριχθούν. Σύνθημά μας είναι «Ενότητα μέσω της Πολυμορφίας».
(Ακολουθούν υπογραφές συνέδρων από Νορβηγία, Λεττονία, Γαλλία, Η.Π.Α., Ινδία, Δανία, Ρωσία, Γερμανία, Ελλάδα, Λευκορωσία, Βέλγιο, Τσεχία, Ουκρανία, Πολωνία, Λιθουανία και Σουηδία)
Vilnius, Lithuania, 23 Ιουνίου 1998
